Ze blijft nog lekker bij mij in huis. Soms neem ik haar mee naar mensen die haar wel eens in het echt willen zien. Loslaten is moeilijk, maar naarmate ze ouder worden moet je er toch aan geloven. En dus ga ik haar laten gaan.
Binnenkort zal mijn Bakje Troost de wijde wereld in trekken. Ze zal
naar de school gaan waar ik haar voor gemaakt heb. Ik hoop dat ze daar
veel leerlingen troost kan bieden. En met het afscheid in zicht, ben ik
hard bezig haar zusje te maken, zodat ik er nog eentje in huis heb om te
koesteren.
Maar het Bakje Troost heeft grotere plannen. In
december zal ik in Oeganda kijken of de timmermannen waar ik nu contact
mee heb heel veel mooie broertjes en zusjes kunnen maken naar mijn
smaak.
Maar voor nu belangrijker: ze dingt mee naar de Afscheidsprijs van Yarden, en daar zijn nog stemmen
voor nodig! Dus doe lief en geef mij je stem en verspreid het woord via
de kanalen die je bezit. In ruil zal ik proberen hier weer wat vaker
gewoon echte blogjes te schrijven.
Meer over mijn Bakje Troost vind je overigens weer op een ander zusje, nl op het zusje van deze blog: bakjetroost.blogspot.com
Edit: ik zie dat het stemmen er tot en met dinsdag 8 september uit ligt...lekker handig...
