De dag die de geschiedenis in zou kunnen gaan als de dag waarop ik definitief afscheid neem van mijn huis aan de 'kevertjes egeltjesstraat'. Het huis waar mijn zoon de eerste vijf jaar van zijn leven heeft gewoond, en dus een hele rits aan mijlpalen in de grond heeft gestampt daar. Het huis waar mijn dochtertje geboren werd, en in 2 maanden tijd een paar kleine mijlpaaltjes de grond in heeft gestampt. Het huis waar ik veranderde van net afgestudeerde lambal in gelukkige moeder.
29 april 2011 zou ook de geschiedenis in kunnen gaan als de officieel laatste dag van mijn verlof, de dag waarop ik voor het laatst betaald mijn dochtertje plat zou mogen knuffelen (bedankt klote koortslip dat je dit moment van me afpikt...), de dag waarop ik afscheid moet nemen van een periode die vooral ging om zorgen en zogen, om opnieuw evenwicht proberen te vinden, om time-management, om aandacht proberen te verdelen en daar niet altijd in te slagen, om kortom mijn gezinnetje naar the text level te tillen.
Maar gelukkig ben ik niet zo'n sentimentele muts en zal 29 april 2011 gewoon de geschiedenis ingaan als de dag dat Rouvoet besloot de politiek te verlaten en William met Kate trouwde.
