Non Fictie/Fictie

dinsdag 8 juli 2014

broeder- en zusterliefde

Zuster:

Lokatie: speeltuin
Situatie: broer en zus spelen samen in drukke speeltuin. Moeders bereidt zich op een bankje voor op een naderend sollicitatiegesprek. Daar komt zusje, boos, verontwaardigd, van slag op moeders af rennen.
'Die jongens daar, die roepen dat de meiden eraan komen als ik met Nano kom. Maar Nano is geen meid, Nano is mijn broer!' Ze haalt even adem om onerminderd verder te razen: ' Ze kunnen niet zeggen dat hij een meid is. Het is een jongen!!'
Nano heeft niks door, maar Zoë is tot op het bot beledigd dat iemand het in zijn hoofd heeft gehaald haar grote broer gewoon een meid te noemen. Was ze een paar jaar ouder geweest, had ze ze vast helemaal in elkaar gerost. Zijn ze nou helemaal betoeterd, de mannelijkheid van haar grote broer zo te ondermijnen??

Broeder:

Lokatie: speelbos
Situatie: In het speelbos staat een waterpomp op het hoogste punt, vanaf daar sijpelt het omhoog gepompt water naar beneden. Jongetjes hebben met stenen, stokken en opgehoopte modder dammetjes gebouwd en bepalen de loop van het water. Opvallend dat het een grote bende jongens is die zich bezighoudt met de waterbaan. Meiden zijn ook te vinden in het bos, maar houden zich ver van de modderpoel waar aanstormende testosteron-bommetjes de dienst bepalen.
Maar daar is ineens Zoë, die op het hoogste punt van het modderrijk plaats neemt, en de scepter besluit te zwaaien door de bediening van de waterpomp op zich te nemen. Ze begint enthousiast en zelfverzekerd doch nog niet met veel resultaat. Een klein straaltje water loopt langs de waterbaan naar beneden. Nano merkt het op, kijkt naar boven wie de waterbaan bestuurt en ziet daar tot zijn grote verrassing zijn eigen kleine grote zus stralend staan. De broederliefde wordt wakker in hem, en enthousiast stoot hij de jongens aan die naast hem met hun handen in de modder zitten te woelen. 'Kijk!!! Mijn zusje bedient de waterpomp!!!!' De jongens kijken vrij ongeïnteresseerd op, enigszins getriggerd door Nano's enthousiasme, maar afgeremd door de inhoud van zijn boodschap.   En daar zien de stoere jongens inderdaad een klein meisje aan de waterpomp staan. Haar stralende lach en trotse houding ontgaat ze, daar hun blik meteen getrokken wordt naar het pisstraaltje dat hun dammennetwerk bewatert. 'Ze kan het niet. Er komt helemaal niks uit de pomp,' klinkt hun krachtige afkeurende commentaar. Verbouwereerd door hun negatieve reactie kijkt Nano omhoog, ziet zijn zusje nog steeds staan, en schiet meteen in de verdediging. 'Dat is het begin, ze moet nog een beetje oefenen. En er komt wel wat water uit, hoor!'
De jongens luisteren al niet meer, gaan verder met hun dambouwactiviteiten en hopen vurig dat er snel een échte stuurman de plek van dat kleine meisje overneemt.
Ze hebben geluk dat Nano (nog) niet zo veel testosteron in zijn lijf heeft, anders hadden ze vast niet zomaar verder kunnen gaan met hun activiteiten...

Nog een paar jaar, dan zal het gerucht zich snel verspreiden in het Gooi en omstreken: kom je Die Twee tegen, zeg dan nóóit iets negatiefs over de ander. Tenzij je het niet erg vindt er eens flink van langs te krijgen. Wees gewaarschuwd!



2 opmerkingen:

  1. Mooi verhaal, Evelien, ook ik bulk van trots: Het is een fijn stel. Lieve groet, Walter

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ha ha : leuk hoor ! Ja , dat belooft wat voor de toekomst.
    En als het echt onhoudbaar wordt dan kom je toch gewoon naar Limburg met die 2 , om een nieuw leven te beginnen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen