Les 7

Kookles voor gevorderden.

Hoewel ik nog weinig reacties van uw kant heb mogen ontvangen omtrent de door u al dan niet geboekte successen naar aanleiding van mijn lessen (komen de leuke filmschooltjes al als paddestoelen uit de grond? Iedereen al beroemd? Al aan het genieten van het zalige niks doen?), ga ik er vanuit dat de tot nu toe behandelde stof bij u allen bekend is. U bent dus allen in staat een culinaire Oegandeze maaltijd voor te schotelen. Mooi.

Er is echter een klein detail dat ik in de vorige les min of meer met opzet vergeten ben te noemen, en wat deze vervolgles noodzakelijk maakt.Er zal een moment komen dat uw lichaam niet meer wilt. Dat bij elke bruine boon die in de buurt van uw mond komt, alle ingewanden die ook maar enigszins met de spijsvertering van doen hebben u op alle mogelijke manieren duidelijk zullen proberen te maken dat ze niet zitten te wachten op nog meer bruine bonen. Dat alleen al bij de aanblik van een droge homp posho uw slokdarm de posho van de voorgaande dag omhoog zal toveren, enkel en alleen om u te laten merken dat uw lichaam voorlopig genoeg van deze plaatselijke delicatesse heeft. Er zullen voor u bijzonder onprettige tijden komen waarbij u badend in het zweet boven een gat hangt. U zult uw Oegandeze vrienden vertellen over hoe uw lichaam protesteert, en als reactie zult u van iedereen een geheimzinnige, samenzwerende lach ontvangen, alsof ze willen duidelijk maken: 'Je hebt het grote geheim van Oeganda ontdekt, nu hoor je bij ons!' U zult er alles aan doen de volgende maaltijd over te slaan (door uw kamer op slot te doen, weg te vluchten). U eet nog liever niets dan weer posho en bonen (en als u dan een stukje voor op een of andere site zou schrijven, zult u merken dat uw lichaam zelfs bij het schrijven van deze woorden een kokhalzing in gang zal zetten).U houdt dit gerust een aantal dagen vol (een beetje honger hoort toch ook wel bij Afrika, kunt u denken om de moed erin te houden, en ten slotte kwam het ook vóórdat uw lichaam begon te protesteren regelmatig voor dat door gebrek aan geld of zin bij de kok er geen eten was) maar er komt een dag dat uw maag ook hier tegen begint te protesteren. Geen paniek. Loop het dorp in, ga naar een van de vele rolex-shops, te herkennen aan, uh, een hokje met een gat, zoiets. Zorg dat u voldoende geld bij u heeft (500 USH, ja een diepte investering, want omgerekend wel 20 eurocent). Mocht het meezitten (er is olie aanwezig om te bakken, de eieren zijn niet op, er is meel, de kok is around) dan kunt u een heerlijke ROLEX bestellen. U zult na al die bonen versteld staan over dat Oeganda blijkbaar ook nog in staat is iets van voedsel te produceren wat zowaar zelfs de moeite waard is om in Nederland te introduceren. Een rolex; een chapati (een soort pannenkoek, zonder ei) met daarop een gebakken ei, dan schijfjes tomaat, kool en zout, oprollen, en u heeft de ideale snack.En zo vergeet u even dat u in Oeganda bent, het land dat er alles aan doet om het uw lichaam niet naar haar zin te maken. En dat is die diepte-investering wel waard.