Non Fictie/Fictie

maandag 19 maart 2012

kwijt

En toen was ik hem opeens kwijt. In de dierentuin. In een grot die, vanaf dat ik besefte dat ik hem kwijt was, opeens veel claustrofobischer aanvoelde dan de veel nauwere grot waar ik me vroeger nog wel eens met mijn vader in bevond.
Ik had gelukkig een roedel vrienden om mij heen die ik snel kon inzetten om in het donker tussen de haaien op zoek te gaan naar mijn kleine aapie. In zijn jaszak zat een papiertje met mijn telefoonnummer, ik wist dat hij verstandig genoeg was om daar gebruik van te maken. Maar toen ik keek of ik gemiste oproepen op mijn telefoon had, zag ik vooral dat ik helemaal geen bereik had in die ondertussen behoorlijk klote-grote. Ondertussen duurde het me iets te lang dat niemand hem ergens zag, terwijl inmiddels iedereen een andere kant in de grot uit was gerend en de hele grot dus min of meer gecoverd was. Maar van mijn aapje geen spoor. Opgegeten door de haaien leek me behoorlijk onwaarschijnlijk, door een vieze kinderlokker meegenomen schoot nog wel even door mijn hoofd, maar ook dat leek me nog niet het meest aannemelijke scenario. Bleef over dat ie vast ergens in tranen stond, in een donkere onoverzichtelijke ellenlange grot. In de steek gelaten door zijn moeder, die had gezegd dat hij haar moest bellen als ie haar kwijt was, maar die vervolgens doodleuk niet opnam omdat ze geen bereik had. Klinkt als een minder erg scenario, maar ik voelde de angst van een zesjarige in al mijn vezels. Arme, arme jongen. Ik voelde de leeuwin weer eens in mij wakker worden, maar tegelijkertijd zag ik mezelf vooral als een kip zonder kop door de grot heen rennen.

Gelukkig komt na een tijdje uiteraard alles op zijn pootjes terecht; nano komt in het vizier van een van mijn vrienden. Bij het weerzien met mij krijg ik eerst te horen dat ik gek geworden ben want ik was er met zoeken onterecht vanuit gegaan dat hij vóór ons uit was gelopen, terwijl we hadden afgesproken dat hij alleen vooruit zou lopen met een van de volwassenen erbij. Hoe kon ik nu denken dat hij die regel gewoon zou overtreden???? Daarna krijg ik een trillende knuffel van hem, in zijn hand nog steeds het papiertje met mijn telefoonnummer er op. 's Avonds krijg ik nog 100 extra knuffels en geef ik 100 dikke kussen terug. Je moet er wat ellendige momenten in een donkere grot voor over hebben, maar dan krijg je daarna wel de lekkerste knuffels die je je kunt voorstellen!

3 opmerkingen:

  1. tsjonge, wat zullen die vezels in je lijf hebben getrild! en in het zijne ook!Hij gaat vast niets aan speleo doen, later, binnenkort, ooit.
    En dat hij de regels nooit overtreedt, dat wisten wij allang. Oh oma, wat leuk dat je komt. Heb je nieuwe kleren voor mij bij je? wat leuk. Jammer dat ik ze niet kan passen want ik heb met mama afgesproken dat ik om 8 uur naar bed ga, en dat is nu.
    Je gelooft toch niet dat zulke kinderen bestaan? Mijn vriendinnen geloven dat in elk geval niet. Ik weet dat het zo is.
    Jij had het zeker kunnen weten. liefs.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Toen ik hem vroeg hoe het kon dat hij was kwijtgeraakt, antwoordde hij verontwaardigd: "Ik kwijt? Nee, jullie waren zonder iets te zeggen doorgelopen!"

    BeantwoordenVerwijderen