3 x kort

1. Of je worst lust

Nano is vegetarier, overtuigd, van het principiële soort. Dat zijn moeder ook vegetarier is, berust volledig op toeval. Indoctrinatie is dus totaal niet aan de orde.

We staan in de supermarkt, en terwijl ik met mijn neus in de verschillende soorten pasta duik, zie ik vanuit mijn ooghoek een jonge dame in supermarktuniform naar mijn zoon toe stappen. 'Hier heb je een plakje worst', en nog voordat ik het voor elkaar krijg uit de pasta te duiken en mijn zoon te redden van deze nare slagerin, zit haar hand met dat plakje worst al praktisch in mijn zoons mond. Ik trek haar hand en het plakje worst in een beweging uit zijn mond. De vrouw kijkt verbaasd en beteuterd tegelijk, mijn zoon zet het op een krijsen. 'Hij hoeft geen worst' meld ik haar zo vriendelijk mogelijk. Ze kijkt naar mijn zoon, die tussen zijn schreeuwen en snikken door roept 'ik wihil wo-horst'. Ongeloofwaardig kijkt de jonge vrouw me aan. 'Weet u zeker dat hij geen worst wilt?'
En ja, dat weet ik zeker...

2. Oppassen
In de trein bij de deur staat een grote gespierde neger. Het type waarbij het cliche over het steegje 's nachts prima past. Nano kijkt de grote man met grote ogen aan, tilt zijn armpje op, priemt zijn wijsvingertje de richting van de grote sterke neger op, en zegt, op bedreigende toon; 'jij moet oppassen'...

3. Geloof
Nano en ik bakken pannenkoeken.Ondertussen staat het cdtje van Stef Bos op. We luisteren het vaak, dus Nano zingt de teksten zo nu en dan mee.
Zondag in Soweto komt langs, met de tekst:

Dit is de eerste keer
Dat ik in iets geloof
Ik geloof
En vraag niet wat
Maar ik geloof
In deze dag
Ik geloof
Vraag niet in wie
Maar ik geloof
Wat ik hier zie
Ik geloof in wat ik zie .

Nano is van de nuchtere slag en zegt, nadat ie naar de stapel pannenkoeken heeft gekeken: ik geloof dat de pannenkoeken klaar zijn...